Przydatne porady budowlane w pigułce

Gładka powierzchnia ścian i skosów dachowych

Idealnym materiałem do pokrywania skosów dachowych podczas wykańczania poddasza są płyty gipsowo–kartonowe. Doskonale nadają się także na pokrycia ścian działowych.
Chcąc odnowić stare powierzchnie ścian, zbudować nowe ścianki działowe czy wykończyć nieużytkowane do tej pory poddasze, najczęściej sięgamy po płyty gipsowo-kartonowe. Ich grubość 12,5 mm, wymiary na przykład 90 x 125 cm i ciężar wynoszący zaledwie 10,9 kg pozwala wygodnie układać je nawet jednej osobie. Łatwo dają się obrabiać prostymi narzędziami -wystarczy piła, nóż, liniał i strug do krawędzi. Płyty przykręcone do konstrukcji nośnej z łat drewnianych lub z profili metalowych, albo też przymocowane do starego, nierównego muru na placki kleju, pozwalają szybko uzyskać nową, gładką powierzchnię ściany. Najważniejsze, aby starannie zaszpachlować otwory po wkrętach i przesunięte względem siebie spoiny.
Płyty gipsowo-kartonowe można bez specjalnych przygotowań malować, lakierować, tapetować czy pokrywać płytkami glazury.

Dodatkowe informacje:
Samodzielne układanie ułatwią g płyty o wymiarach 90 x 125 cm. Przykręcamy je co 25 cm.
Przyklejamy płyty na całej powierzchni, na pozostałych ścianach na placki kleju.
Ułożenie płyt sprawdzamy poziomicą. Warstwa kleju wyrównuje nierówności.
Przycinając płyty wystarczy zarysować je nożem, po czym przełamać płytę na krawędzi.
Strugiem wygładzamy krawędzie załamania, aby pasowały do nich listwy krawędziowe.

Łuki – samodzielna realizacja

Często pragniemy nadać wykańczanym wnętrzom indywidualne akcenty. Jedną z możliwości może być wykonanie przyciągających uwagę, zaokrąglonych powierzchni. Doskonałym materiałem do ich kształtowania są płyty gipsowo-kartonowe, mocowane zarówno do szyn oferowanych przez producentów, jak i do wykonanych samodzielnie konstrukcji nośnych z drewna. Sposób powstawania łuku pokazaliśmy na zdjęciach z prawej strony.

Dodatkowe informacje:

Walcem z nabitymi gwoździami przejeżdżamy po spodniej stronie płyty.
Moczymy powierzchnię płyty wodą, nanosząc ją wałkiem co najmniej sześciokrotnie.
Wyginamy płytę na drewnianym szablonie. Po wyschnięciu zachowa ona nadaną jej formę.

Łatanie płyt – prawidłowe naprawianie płyt sufitowych

Nawet jeśli płyty gipsowo-kartonowe pokrywające ściany czy sufit pokoju są bardzo stabilne i wytrzymałe, to nie są niezniszczalne. Chodząc po niewykończonym strychu można przebić płytę sufitu od góry. Podczas przeprowadzki ciężki mebel potrafi nawet wybić dziurę w ścianie z płyt. Na szczęście tego rodzaju uszkodzenia płyt można stosunkowo łatwo usunąć. Zaczynamy od wycięcia w powierzchni sufitu prostokątnej lub kwadratowej powierzchni, większej od rzeczywistego uszkodzenia. W otrzymany tym sposobem otwór wstawiamy dwie listwy, wkładając ich końce pod pokrycie z płyt i przykręcając je. Następnie do listew mocujemy dopasowane łaty z płyt gipsowo-kartonowych, wygładzając starannie ich krawędzie masą szpachlową.
Dodatkowe informacje:
Metalowym brzeszczotem wycinamy prostokątny kawałek płyty wokót miejsca uszkodzenia.
W otwór wsuwamy 2 listwy o szer. ok. 10 cm większej od szerokości wycięcia, przykręcając je od spodu.
Wypełniamy otwór dokładnie dopasowaną łatą, przyklejając ją do listew klejem montażowym z pojemnika.
Masą szpachlową pokrywamy brzegi i otwory wkrętów. Na koniec powierzchnie starannie szlifujemy.
Ułatwimy sobie pracę używając produktów znanych producentów. Mamy wówczas gwarancję, że różne masy do wypełniania spoin, kleje czy masy szpachlowe pasują do siebie, a ich użycie nie spowoduje żadnych nieoczekiwanych reakcji.
Ciężkie ściany działowe:

Dla majsterkowicza dealnym materiałem do budowy litych ścianek działowych będą płyty z betonu komórkowego. Pierwszy rząd płyt ustawiamy na podłożu z zaprawy.
Zaprawą klejową Ytong mocujemy kolejne płyty na stykach pionowych i poziomych. Płyty o wymiarach 62,5 x 50 cm i grubości 7,5, 10 lub 11,5 cm można przycinać piłą. Spoiny pionowe kolejnych rzędów przesuwamy względem siebie.
Co musi umieć wiertarka

Niezależnie od materiału, z którego zbudowano ścianę, chcąc coś na niej zawiesić trzeba wywiercić otwór i osadzić w nim kołek. Niezbędna będzie odpowiednia wiertarka i wiertła dopasowane do twardości materiału ściany. Wiercimy bez udaru wiertłem o ostrzach z węglików spiekanych w ścianach z lekkiego lub porowatego betonu. Wiercenie z udarem stosujemy do cegieł silikatowych i klinkieru. Sukces zapewnią częste, lekkie uderzenia i znaczna siła docisku. Wbijanie kołków młotem udarowym będzie konieczne w przypadku ścian betonowych. Najlepiej zdecydować się na niewielką liczbę uderzeń o dużej energii.